Posty: 30. RE: Polonistka robi swoją lekcję na lekcji religii. nadia6, piszesz mało przejżyście. Wedle Art. 70 pkt. 1 Konstytucji RP masz obowiązek nauki do 18 roku życia. Jednak jeżeli jesteś pełnoletnia masz nadal prawo do nauki - jest jednym z podstawowych praw człowieka. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon { {Dopracować}} z tego artykułu. Zakaz - kulturowy znak mówiący o tym, by czegoś nie robić. Zakazy często łączą się z tabu i występują bezapelacyjnie w każdym środowisku. Złamanie zakazu skutkuje w większości karą . Request PDF | On Apr 1, 2015, Irena Borowik published Społeczne konsekwencje chrztu Mieszka I i chrystianizacji Polski (o znaczeniu religii w przeszłości i dzisiaj) | Find, read and cite all Zjawisko rezygnacji z terapii jest wpisane niejako w historię religii i medycyny, ale narasta szybko od początku XX wieku. Powszechnie się uważa, że czynem moralnie złym jest zabójstwo, pedofilia, maltretowanie. Istnieje jednak niepojęte przyzwolenie na krzywdzenie dziecka poprzez zakaz jego leczenia umotywowany religijnie. Niniejsze Zasady oceniania osiągnięć edukacyjnych z religii rzymsko-katolickiej w szkołach publicznych zostały opracowane na podstawie Dyrektorium Kościoła katolickiego w Polsce z 20 VI 2001 roku oraz Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 30 IV 2007 roku w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania Nowe badanie CBOS - OKO.press. Masowy odpływ uczniów z lekcji religii. Nowe badanie CBOS. W 2010 roku udział w lekcjach religii deklarowało 93 proc. uczniów w wieku 17-19 lat. Dziś jest ich tylko 54 proc. Media zależne od reklamy i polityków? My stawiamy na prawdę i piszemy o tym co ważne. Uzależnij media tylko od siebie, wesprzyj pAJmj. Oferty pracy Galeria Kontakt RSSPocztaTwiterFacebook Plac Powstańców Wlkp. 1, 65-075 Zielona Góra tel.: +48 728 443 418 e-mail: wnk@ HOME AKTUALNOŚCI Kalendarz wydarzeń KATECHEZA Katecheza w Polsce Katecheza w Diecezji Sakrament Bierzmowania Bierzmowanie dla młodzieży Bierzmowanie dla dorosłych Akty prawne Programy i pomoce do katechezy inicjacji chrześcijańskiej w Diecezji Archiwum WYDARZENIA Rejonowe Dni Katechetyczne Konferencje Tydzień Wychowania Jesienna Konferencja Dekanalna Konkursy religijne Olimpiada Teologii Katolickiej Edycja 2016/2017 Edycja 2015/2016 Edycja 2017/2018 Edycja 2018/2019 Edycja 2019/2020 Edycja 2020/2021 Edycja 2021/2022 Archiwum Diecezjalne Konkursy Wiedzy Biblijnej 2021/22 Pielgrzymka maturzystów na Jasną Górę DLA KATECHETÓW Pielgrzymka do Włoch na 100. rocznicę urodzin Jana Pawła II Wiadomości katechetyczne Formacja katechetów Formacja duchowa Formacja metodyczna Oferta SDDM Biuletyn katechetyczny Pytanie do eksperta Katolickie Stowarzyszenie ORGANIZACJA Struktura katechetyczna Katechument dla dorosłych w diecezji Szkoły Katolickie w Diecezji Rodzina Szkół im. Jana Pawła II Centrum Kształcenia Katechetycznego Duszpasterstwo nauczycieli Katechetyka BAZY Elektroniczna Ankieta Katechetyczna Katechety i Proboszcza Formularze Misje kanoniczne Oświadczenie woli uczestnictwa w lekcji religii Oferty pracy Zatrudnienie katechety Vademecum katechety Wizytacje katechetyczne Instrukcja wizytacji Awans zawodowy Rekolekcje szkolne Podręczniki do religii – od dnia r. Katecheza specjalna Do pobrania GALERIA KONTAKT Akty prawne nauczania religii Konstytucja RP – Art. 53 Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską – Art. 12 Ustawa o systemie oświaty – Art. 12 Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach – Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach z 14 kwietnia 1992 r. Zmiany w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach z dnia 2014 r. Zmiany w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach z dnia r. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach z r. – tekst jednolity Porozumienia w sprawie kwalifikacji wymaganych od nauczycieli religii Kościoła katolickiego z r (Porozumienia archiwalne – Porozumienie z 2016 r. POBIERZ; Porozumienie z 2000 r. – POBIERZ ) Wyjaśnienie dot. kwalifikacji nauczycieli religii Wymogi kształcenia nauczycieli religii Zasady oceniania osiągnięć edukacyjnych z religii rzymsko-katolickiej – Komisja Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski z 25 sierpnia 2008 r. Nauczanie religii w punktach katechetycznych Rozporządzenie MEN z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli (dot. nauczycieli religii – §7) Konsekwencje wypisania się z religii Urlop dla poratowania zdrowia – zasady ogólne Zasady diecezjalne dotyczące urlopów i zwolnień katechetów Oświadczenie Komisji Wychowania Katolickiego w sprawie deklaracji Zmiana Rozporządzenia MEN w sprawie nauczania religii – rekolekcje szkolne Katecheza a edukacja domowa Interpelacja w sprawie sposobu realizacji nauki religii w przedszkolach – Dokument na stronie Kuratorium Oświaty w Gorzowie Wlkp. – zobacz Rekolekcje szkolne – informacja MEN r. Formacja katechetyczno-duszpasterska katechety, a zwolnienie z zajęć szkolnych Nauczyciel religii a funkcja wychowawcy klasy Uchwała KWK KEP z 19 września 2018 r. w sprawie obowiązywania „Podstawy programowej katechezy Kościoła katolickiego w Polsce” i programów nauczania religii oraz oceny podręczników Ocena merytoryczna pracy nauczyciela – Rozporządzenie z dnia r. (& 6 – ocena merytoryczna nauczyciela religii) Ocena merytoryczna pracy katechety – zasady diecezjalne KIOD – Przekazanie proboszczowi parafii danych o uczniu Wskazania KEP – przygotowanie dzieci – sakrament pokuty – Pierwsza Komunia Święta – r. Komunikat KWK – Deklaracje, religia w planie zajęć, lekcje religii a sakramenty Dekret zatwierdzający podręczniki do religii w diecezji Normy dotyczace ochrony dzieci i młodzieży – r. Zasady bierzmowania młodzieży w diecezji Zasady bierzmowania dorosłych w diecezji Vademecum katechety Zaświadczenia z religii wydawane do świadectw szkolnych Zasady diecezjalne zatrudnienia katechety w szkole Zasady łączenia klas na lekcjach religii Zasady diecezjalne przechodzenia katechetów na emeryturę Zarządzenie dotyczące sakramentów inicjacji chrzescijanskiej Strony z aktualnymi przepisami oświatowymi KARTA NAUCZYCIELA – ZOBACZ Odpowiedzialność dyscyplinarna i porządkowa nauczyciela – CZYTAJ Czy apostata mimo wszystko może mieć katolicki ślub? A pogrzeb? A gdyby się nawrócił, to czy może wrócić?Apostazja, czyli porzucenie wiary chrześcijańskiej, jest ogromnym bólem nie tylko dla wspólnoty Kościoła, ale i dla najbliższych z z KościołaRefleksje dotyczące kwestii wiary zdarzają się każdemu i na różnym etapie życia. To nie budzi zaniepokojenia. Do czasu, gdy rodzice i to już dorosłego dziecka słyszą o decyzji, jaką powzięło – „chcę dokonać aktu apostazji”.W niektórych domach brakuje czasu na wspólną modlitwę, rozmowy o wierze. Informacje o Kościele docierają do młodych ludzi z mediów. Pozostawanie na płaszczyźnie spełniania obowiązku i czynienia zadość tradycji przynosi z czasem gorzki owoc, bo dzieci uczą się poprzez skutki decyzji o wystąpieniu ze wspólnoty Kościoła, gdzie praktykowany był taki model życia, nie dziwią tak bardzo. Co innego w domach, gdzie rodzice zabiegali, by własnym świadectwem życia przekazać dzieciom żywą wiarę. Odejście dziecka z Kościoła budzi w nich także:Dla kogo jest pogrzeb katolicki?Akt apostazjiZdaniem dr. Pawła Załęckiego, socjologa religii z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, „apostazja będzie się nasilała, ale niekoniecznie będzie związana z wielką dynamiką osób, które się odkościelniają czy odrealniają. Osoby, które decydują się na apostazję, traktują tę decyzję jako formę autonomiczności i samostanowienia o sobie”.Istnieją nawet specjalne strony internetowe, gdzie można pobrać wzór oświadczenia, który trzeba złożyć w parafii. Cykliczne wpisy, które się tam pojawiają, zachęcają do podjęcia tego kroku, a ludzie aktywni na forum proponują pomoc i udzielają informacji. Jako przyczyny dokonania apostazji wymienia się często: niechęć do bycia członkiem instytucji, której poglądów nie przyjmuje się za swoje, podkreślenie wolności i która zdecydowała się na apostazję, zgłasza się do swojej parafii. Trzeba mieć minimum 18 lat, podać przyczynę odejścia. Obecnie nie ma już konieczności stawienia się z dwoma świadkami (taki obowiązek istniał jeszcze w 2008 roku, zniósł go dekret Konferencji Episkopatu Polski ws. apostazji i powrotu do Kościoła z 2015 roku).Natomiast by takiego aktu dokonać, trzeba stawić się osobiście. Skutków prawnych nie wywołuje oświadczenie woli przesłane drogą pocztową, elektroniczną czy złożone przed urzędnikiem cywilnym. Adnotacja o dokonaniu apostazji umieszczana jest na świadectwie aktu apostazjiZ publicznym aktem apostazji wiążą się kanoniczne – prawne konsekwencje. Z mocy samego prawa (łac. latae sententiae) na apostatę zostaje nałożona ekskomunika. Osoba taka nie może przyjmować sakramentów świętych, pełnić w kościele żadnych funkcji, nie może być chrzestnym, świadkiem sakramentu bierzmowania, małżeństwa, pozbawiony jest też katolickiego nie może zawrzeć sakramentalnego związku małżeńskiego w kanonicznej formie (jeśli strona katolicka chce zawrzeć małżeństwo z odstępcą, musi wystąpić do biskupa o zgodę na tzw. małżeństwo mieszane). W sytuacji zagrożenia życia zakaz przyjmowania sakramentów ulega zawieszeniu, a osoba podlegająca ekskomunice może otrzymać sakramentalne także:Polska liderem w spadku religijności u młodych? Rozmowa z ks. Sadłoniem z ISKKNie można anulować chrztuWarto podkreślić, iż mimo że apostata porzucił wiarę, to pozostaje katolikiem – zgodnie z zasadą: „semel catholicus, semper catholicus” („kto raz się stał katolikiem, pozostaje nim na zawsze”). Chrzest bowiem wyciska na każdym człowieku niezatarte to również, że apostata może wrócić do wspólnoty, gdy uzna, że ponownie chce wejść na ścieżkę wiary. Kościół przewiduje taką specjalną drogę powrotu – za zgodą mogą zrobić bliscy apostaty? Córka Zenona i Barbary (nie chcą ujawniać nazwiska) dokonała kilka miesięcy temu aktu apostazji. Nie pytała o zgodę, jest pełnoletnia. Jej rodzice przeżyli szok. Modlą się za nią, ale nie zmuszają.„Należy działać z wielkim taktem i cierpliwością oraz szacunkiem do każdej opinii i decyzji woli. Starać się przestrzegać młodych ludzi przed podejmowaniem decyzji pochopnych, lepiej dać sobie czas na przemyślenia i rozmowy. Niejednokrotnie decyzje o dokonaniu apostazji są podejmowane pod wpływem emocji, a nie racjonalnych argumentów czy motywów. W przypadku wiary nie może być mowy o jakimkolwiek przymusie” – mówi Aletei o. dr hab. Dariusz Borek, także:Dlaczego ludzie odchodzą od Kościoła? I jak im towarzyszyć? Uczniowie polskich szkół coraz częściej rezygnują z lekcji religii. Z roku na rok odsetek osób wypisujących się z tych zajęć rośnie. Zastanawiasz się jak to zrobić? To wcale nie tak trudne. Jak wypisać się z religii? Religia nie jest przedmiotem, który wpływa na przejście ucznia do kolejnej klasy, jednak ocena z tych zajęć jest wliczana do średniej ocen i wpisywana na świadectwie szkolnym. O tym, czy dziecko będzie uczęszczało na katechezy, decyduje rodzic lub sam, pełnoletni uczeń. Zrezygnować z tych zajęć można w każdym czasie, co podkreśla Ministerstwo Edukacji i Nauki: „Rezygnacja z uczestniczenia w zajęciach z religii lub etyki może nastąpić w każdym czasie. W takim przypadku konieczne jest poinformowanie szkoły o zmianie decyzji. Zmiana decyzji nie wiąże się z konsekwencjami dla rodziców lub uczniów. […] Jeśli rezygnacja z udziału ucznia w nauce religii lub etyki nastąpi w trakcie roku szkolnego przed terminem klasyfikacji rocznej, uzyskane oceny śródroczne nie będą brane pod uwagę i uczeń nie otrzyma na koniec roku oceny z tego przedmiotu”. Szkoła nie może powstrzymywać ucznia przed wypisaniem się z zajęć religii ani w żaden sposób wpływać na tę decyzję. Zdarza się, że wzory dokumentów o wypisanie z religii zawierają miejsce na zgodę dyrektora. Dyrektor placówki nie może jej nie wyrazić. Zgodnie z prawem, decyzja ta należy wyłącznie do rodziców lub pełnoletniego ucznia. Warto pamiętać, że nieuczestniczenie w katechezie szkolnej na różnych etapach edukacji dziecka może nieść za sobą konsekwencje np. takie, że uczeń nie będzie mógł przystąpić do sakramentu komunii świętej czy bierzmowania. Uniemożliwia to również bycie chrzestnym lub świadkiem na bierzmowaniu. O chęci wypisania się z lekcji religii należy poinformować szkołę. Niektóre placówki dysponują własnymi formularzami, które należy wypełnić, by wypisać się z tych zajęć. Najczęściej możemy znaleźć taki dokument na stronie szkoły, lecz można zapytać o niego w sekretariacie albo u wychowawcy. Przykładowe oświadczenie, gotowe do druku, które później się wypełnienia i dostarcza wychowawcy, możesz pobrać tutaj. Czy religia będzie obowiązkowa w kolejnych latach? Minister Edukacji i Nauki, Przemysław Czarnek, poinformował, że najwcześniej za dwa lata uczniowie wypisani z lekcji religii, będą musieli uczestniczyć w obowiązkowych zajęciach z etyki. Zgodnie z obecnymi zapowiedziami, konieczności wyboru między religią a etyką można więc spodziewać się już w roku szkolnym 2023/2024. Zobacz też: Wiktoria Świeciak Uczennica klasy humanistyczno-prawnej w II Liceum Ogólnokształcącym w Bydgoszczy. Stypendystka Prezesa Rady Ministrów na rok szkolny 2020/2021. Prowadząca audycję „Herbaciane historie” w OMG Radio. Przyszła dziennikarka. Miłośniczka literatury, muzyki i gier komputerowych. Perfekcjonistka. Wyczulona na punkcie wszelako pojętej nienawiści i nietolerancji. Pod koniec 2020 roku w mediach społecznościowych zaczęły pojawiać się posty opatrzone hashtagiem #teżodchodzę i #tezodchodze. Ludzie opisują swoje historie i tłumaczą, dlaczego postanowili odejść z Kościoła, głównie z Kościoła katolickiego. Po kilku dniach hashtag pojawił się w trendach na Twitterze i Facebooku, a w nowym roku wprost bije rekordy popularności. Nie chodzi tu jednak o formalną apostazję, bardziej o zerwanie więzi z instytucjonalnym #teżodchodzę to bardziej symboliczne odejście i głośne powiedzenie "nie" instytucji Kościoła. Użytkownicy Facebooka i Twittera opisują swoje historie, czasem bolesne, innym razem bardzo osobiste i otwarcie piszą, dlaczego postanowili wystąpić z Kościoła. Powody są różne: tuszowanie pedofilii i nadużycia seksualne w Kościele, jawny sojusz części hierarchów Kościoła z partią rządzącą, lekceważenie zagrożenia, jakie niesie pandemia dla zdrowia wiernych czy wreszcie reakcje części ludzi Kościoła na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 22 października 2020 zaostrzający prawo do aborcji w kilka opinii ludzi, którzy zdecydowali się otwarcie napisać na Facebooku i Twitterze, dlaczego odchodzą z Kościoła:"Kiedy zobaczyłam to hasło i zgromadzone pod nim posty poczułam się mniej samotna. Napiszę swoją historię, bo może ktoś z Was też się tak poczuje.", "Kiedy zaczęłam chorować ten świat zaczął się na serio rozpadać. Nałożyła się na to nagonka na osoby LGBT+, która wywołałam we mnie wściekłość, bezsilność i sprzeciw, tak wielki, że stał się początkiem buntu.", "Właściwie trochę się boję pisząc ten post, mimo że już dawno chciałam to zrobić. Ale to właśnie strach jest powodem i jednocześnie nieuchronnym następstwem tej decyzji. Odeszłam, bo nie chciałam żyć w ciągłym strachu, ale też nadal nie nauczyłam się być na tyle pewna siebie, żeby podtrzymać tą decyzję i nie ulec strachowi:. "Ja już nie odchodzę, bo odeszłam - mentalnie lata temu, jeszcze w podstawówce, choć nie pamiętam, czy to była 4 czy 5 klasa, mogłam mieć 11, może 12 lat, a fizycznie w mijającym 2020 roku, składając apostazję". Akcja #teżodchodzę to nie jest formalna apostazjaAkcja w mediach społecznościowych jest głośnym powiedzeniem "Nie" Kościołowi, próbą zerwania więzi z tą instytucją. Nie jest to formalna apostazja, która wymaga osobistego wypisania się z jest apostazja? To porzucenie religii, w pierwotnym znaczeniu – całkowite porzucenie wiary chrześcijańskiej. Formalnie rzecz biorąc, aby dokonać apostazji, człowiek, który należy do Kościoła katolickiego, musi się z niego wypisać. Wymaga to osobistej wizyty w kancelarii parafialnej i podpisania aktu wypisania się z i na ile apostazja będzie zjawiskiem powszechnym, zbada Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego. Na początek przeanalizuje rok 2020. Informację potwierdził w rozmowie z ks. dr Wojciech Sadłoń, dyrektor Wcześniej przygotowując raporty dotyczące statystyk Kościoła katolickiego nie badaliśmy apostazji, bo były to marginalne przypadki. Ten rok może być inny, dlatego będziemy chcieli się przyjrzeć apostazji, zwłaszcza powodom, dla których ludzie się na nią zdecydują - mówił w grudniu 2020 ks. dr Wojciech Siedem ważnych pytań o Kościół w Polsce po akcji #teżodchodzęBp Niemiec w DZ: Kościół zawsze musi być blisko ludzi, zwłaszcza tych protestującychO. Grzegorz Kramer SJ: Kościół ma świetne narzędzia, aby nie obrażać się na krzykO. Maciej Biskup OP: Tak silnego „nie” wobec Kościoła jeszcze w Polsce nie byłoJak podaje na swojej stronie ISKK, w latach 2006-2009 było 1059 apostatów. W 2010 roku apostazji dokonało 459 osób. Po 10 latach ISKK ponownie zbada zjawisko apostazji w polskim Kościele które opowiadają osoby otwarcie deklarujące odejście z Kościoła, nie pozostają bez echa. Mądrzy i wrażliwi duchowni traktują je poważnie. O. Grzegorz Kramer SJ, jezuita, nie ukrywa, że jest bardzo zmartwiony skalą o. Dominik Dubiel SJ zwraca zaś uwagę, że odchodzenie z Kościoła to wołanie o miłość. Akcja powinna dać do myślenia wszystkim, którym na tej instytucji zależy, bo Kościół tworzą nie tylko hierarchowie i duchowni, ale również "Tylko powiedz to każdemu". Zwykli księża w obronie ofiar pedofilii w KościeleOlecha-Lisiecka o kolędzie na zaproszenie: Panu Bogu świeczkę, a diabłu ogarekOlecha-Lisiecka: Na naszych oczach kończy się Kościół katolicki, jaki znamyApel 27 księży po wyroku TK: Skończmy z używaniem religii do celów politycznychJest reakcja ludzi, którzy w Kościele zostająWarto podkreślić, że równocześnie trwa akcja #zostajenaskale, która jest odpowiedzią członków Kościoła, którzy zdecydowali się w nim zostać. Co ważne, osoby te dostrzegają wszystkie problemy, dramaty ludzkie i patologie, jakie w tej instytucji występują. Dlaczego więc mimo to w nim trwają? "Bo tylko tu jest Bóg" - podkreślają uczestnicy tej akcji w mediach ofertyMateriały promocyjne partnera © Irochka/ Fotolia Za przygotowanie młodzieży do Sakramentu Bierzmowania odpowiadają: *ks. Piotr Haracz – klasy VI i VII *ks. Proboszcz Krzysztof Kida – klasy VIII *klasy VIII oraz III gimnazjum przystąpiły do sakramentu bierzmowania r. Dorośli (oraz osoby, które ukończyły szkołę podstawową), którzy chcą przyjąć sakrament bierzmowania powinni odpowiednio wcześniej (wrzesień-październik) zgłosić się do kancelarii parafialnej. 1. Wskazania organizacyjne: – Ze względów duszpasterskich do bierzmowania powinna przystępować młodzież z klas VIII szkoły podstawowej, która odznacza się dojrzałością intelektualną, emocjonalną i religijną adekwatnie do swojego wieku oraz możliwości. – Uprzywilejowanym miejscem przygotowania bliższego i bezpośredniego do sakramentu bierzmowania jest parafia zamieszkania, a nie parafia, na terenie której znajduje się szkoła. – Jeżeli kandydat do bierzmowania należy do innej parafii, a chciałby przyjąć sakrament ze swoją klasą, to rodzice muszą wystąpić do proboszcza swojej parafii o wydanie stosownej zgody. – Rodzice kandydatów do bierzmowania, którzy przyjęli sakrament Chrztu Św. w innej parafii niż parafia pw. Opatrzności Bożej, zobowiązani są przedłożyć do końca roku kalendarzowego świadectwo chrztu dziecka. Niedopełnienie tej ważnej formalności będzie podstawą do niedopuszczenia do bierzmowania. Praktyki religijne dojrzałego chrześcijanina Niedzielna Eucharystia Comiesięczna Spowiedź Św. Udział w spotkaniach (katechezach parafialnych) Aktywność na spotkaniach Lekcja religii (Konsekwencje wypisania się ucznia z lekcji religii) Udział w nabożeństwach: Różaniec (październik) Roraty (Adwent) Droga Krzyżowa (Wielki Post) Gorzkie Żale (Wielki Post) Nabożeństwo majowe (maj) Bierzmowanie jest sakramentem chrześcijańskiej dojrzałości, w którym Chrystus udziela nam swojego Ducha Świętego – Duch prawdy i miłości, Duch odpowiedzialności za rozwój Kościoła, Duch obecności Chrystusa w świecie. Bierzmowanie podobnie jak chrzest wyciska w duszy chrześcijanina duchowe znamię, czyli niezatarty charakter. Dlatego ten sakrament można przyjąć tylko raz w życiu. Sakrament bierzmowania może i powinien przyjąć każdy ochrzczony. Aby godnie przyjąć sakrament, należy być w stanie łaski uświęcającej, odpowiednio przygotowanym i zdolnym do świadomego odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych. Istotnym obrzędem bierzmowania jest namaszczenie krzyżmem świętym czoła ochrzczonego wraz z włożeniem ręki przez szafarza (biskupa) i słowami: „PRZYJMIJ ZNAMIĘ DARU DUCHA ŚWIĘTEGO”. Zaniedbanie przyjęcia tego sakramentu jest wielką stratą, utratą rozwoju do pełni, jaką zamierzył dla nas Bóg. Świadkami bierzmowania z zasady powinni być rodzice chrzestni kandydata, a gdy jest to niemożliwe, wówczas inni wierzący, bierzmowani i praktykujący katolicy. W czasie obrzędów sakramentu świadek kładzie prawą dłoń na ramieniu kandydata na znak, że będzie go wspierał radą i czynem w życiu zgodnym z wyznawaną wiarą. Prawo kościelne wymaga, aby świadek bierzmowania spełniał następujące warunki: był tej samej płci co kandydat, miał ukończony 16 rok życia, sam przyjął sakramenty wtajemniczenia (chrzest, Eucharystia, bierzmowanie), prowadził życie zgodne z wiarą (uzyskał zaświadczenie ze swojej parafii), nie jest ojcem lub matką bierzmowanego. Przygotowanie do przyjęcia sakramentu bierzmowania odbywa się poprzez: systematyczne zgłębianie swojej wiary: codzienna modlitwa, coniedzielna Eucharystia, systematyczna spowiedź, czytanie prasy i książki katolickiej, gorliwy udział w katechezie szkolnej, udział we wszystkich parafialnych spotkaniach kandydatów do bierzmowania. Dorośli, którzy chcą przyjąć sakrament bierzmowania powinni odpowiednio wcześniej (wrzesień-październik) zgłosić się do kancelarii parafialnej.

konsekwencje wypisania z religii