Witam serdecznie. 4 tygodnie temu wyciągnęłam mirene po 4 latach. Zamierzamy starać się o rodzeństwo dla naszego jedynaka. Po wyjaciu spirali po kilku dniach m krwawienie 6 dni I nie wiem czy mogę to zaliczyć do okresu czy raczej jako skutek wyciągnięcia mireny. Ile wam zajęło dojście do siebie 2017-01-28 23:52 autor odpowiedzi: Yes Dent. Menopauza z reguły dotyczy kobiet pomiędzy 45 - 60 rokiem życia. To sprawa indywidualna. Objawy o których Pani wspomina (skąpe, długotrwałe krwawienia) mogą świadczyć np. o nadczynności tarczycy czy innych poważnych schorzeniach. Dlatego warto udać się do ginekologa i wykonać badania Nowotwory mogą mieć wiele przyczyn, ale szczególnie istotną rolę w ich rozwoju odgrywają dziedziczne warianty genetyczne. Szacuje się, że nawet 10 proc. nowotworów spowodowanych jest wrodzonymi predyspozycjami rodzinnymi. Badania DNA mogą pomóc w identyfikacji ryzyka zachorowania na nowotwór zanim dojdzie do jego rozwoju lub we wczesnym stadium przed wystąpieniem niepokojących W każdym wieku warto do ciąży dobrze się przygotować. Należy pamiętać o zdrowym odżywianiu, pozwolić sobie na odpoczynek i długi sen, unikać stresu i przede wszystkim dbać o dobre samopoczucie. Ciąża po 40. wcale nie musi być ciążą obciążoną dużym ryzykiem. Mam 50 lat, ostatnią miesiączkę miałam w grudniu 2009r, obecnie moje FSH wynosi 127,2 mIU/ml. Czy muszę się jeszcze obawiać ciąży? WPHUB. Parenting.pl. Newsy. Nazywana ''najstarszą matką w Polsce''. Przerwała milczenie na temat ojca dzieci. Nazywana ''najstarszą matką w Polsce''. Przerwała milczenie na temat ojca dzieci. Katarzyna Łukijaniuk. 11.07.2023 11:46. 4VrGytH. Możliwość przesunięcia wieku, w którym kobieta rodzi pierwsze dziecko, to prawdziwy postęp i udogodnienie. Od czasu zalegalizowania antykoncepcji średni wiek pierwszej ciąży przesunął się z 24 na 29 lat. Tymczasem nie należy czekać zbyt długo: późna ciąża to ryzyko komplikacji zarówno dla matki, jak i dla dziecka. Wiadomo na przykład, że ciąża w późnym wieku zwiększa ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Downa. A ponieważ z wiekiem obniża się również płodność, największe ryzyko wiąże się z brakiem potomstwa w ogóle. spis treści 1. Właściwy moment na dziecko 2. Zagrożenia późnej ciąży 3. Badania prenatalne w późnej ciąży 1. Właściwy moment na dziecko Ze względów prywatnych i zawodowych kobiety przesuwają decyzję o pierwszym dziecku. Dzięki powszechnie dostępnej antykoncepcji mogą wybierać ten najlepszy moment na zajście w ciążę. Jednak należy uważać, żeby „właściwy moment” nie przypadał zbyt późno. O późnej ciąży mówi się w przypadku poczęcia dziecka po trzydziestym piątym roku życia. Dlaczego? Od tego momentu płodność znacząco spada, a ryzyko komplikacji w czasie ciąży wzrasta. To dlatego późna ciąża wiąże się z wieloma zagrożeniami i wymaga dokładniejszej i bardziej skrupulatnej opieki lekarskiej. Zobacz film: "Soki ekologiczne" Płodność spada już od trzydziestego roku życia – zmniejsza się prawdopodobieństwo implantacji embrionu, a długość oczekiwania na ciążę wzrasta z pięciu miesięcy w wieku około 20 lat do piętnastu miesięcy w wieku lat 40. Kobieta po 35. roku życia jest narażona na większe problemy związane z zajściem w ciążę i ma na nią tylko 50% szans. Większość pań w tym wieku boryka się z kłopotami związanymi z płodnością, ponieważ organizm produkuje mniejsze ilości progesteronu. Istnieje też większe ryzyko wystąpienia cukrzycy czy podniesienia poziomu ciśnienia krwi w czasie ciąży. Jeśli okazuje się, że jedno z partnerów jest niepłodne, leczenie niepłodności może zacząć się dopiero po dwóch latach starań, a kobieta staje się coraz starsza. Oczywiście współczesna medycyna dysponuje odpowiednimi narzędziami, które pomagają kobietom w zajściu w ciążę. Jednak, mimo że metody wspomagania prokreacji są coraz bardziej skuteczne, nie są w stanie zrekompensować naturalnego spadku płodności związanego z wiekiem. Co więcej, dzieci, które rodzą się dzięki ingerencji specjalistów, częściej są wcześniakami lub mają problemy natury neurologicznej. 2. Zagrożenia późnej ciąży Ryzyko poronienia w wieku 20 lat wynosi 10%, natomiast po 45. roku życia przekracza 90%. Ciąża w późnym wieku zwiększa również ryzyko anomalii chromosomowych u dziecka, jak np. zespół Downa. Wraz z wiekiem ojca wzrasta również ryzyko chorób autosomalnych, zespołu Marfana i achondroplazji. Zespół Downa jest spowodowany przez nieprawidłowy podział komórek na początku rozwoju płodu. Eksperci medyczni uważają, że często zaczyna się w komórce jajowej przed lub w momencie poczęcia – błąd rzadziej pojawia się w plemnikach. Jednak nadal nie wiadomo, co dokładnie powoduje nieprawidłowy podział komórek. Najprawdopodobniej ta niepokojąca zmiana wynika z faktu, iż dzieci rodzone są przez coraz starsze kobiety. Wiek matki jest dobrze znanym czynnikiem ryzyka urodzenia dziecka z zespołem Downa. Im późniejsza ciąża, tym większe obawy rodziców związane z wadami genetycznymi u dziecka. Wraz z wiekiem przyszłej mamy wzrasta też ryzyko komplikacji przy porodzie. Starsze kobiety są bardziej narażone na potrzebę asysty medycznej w postaci użycia kleszczy bądź cesarskiego cięcia. 3. Badania prenatalne w późnej ciąży Jeżeli kobieta ma powyżej 35 lat lub ojciec dziecka powyżej 55 lat, zaleca się wykonanie diagnostyki prenatalnej, amniopunkcji, w celu wykrycia możliwych anomalii płodu. Badanie to wiąże się z dosyć dużym ryzykiem poronienia – czasami wyższym niż to, które mogłyby spowodować ewentualne anomalie. Obecnie do 20% kobiet ciężarnych ma wykonywaną amniopunkcję. Jest to badanie inwazyjne i polega na nakłuciu powłok brzusznych i pobraniu igłą płynu owodniowego z macicy, w którym znajdują się komórki rozwijającego się dziecka. Nieinwazyjnym badaniem prenatalnym jest test PAPP-A, wykonywany z krwi. Wszystkie badania prenatalne są odpłatne. Po 40. roku życia dwukrotnie zwiększa się ryzyko związane z nadciśnieniem i cukrzycą w ciąży. Natomiast prawdopodobieństwo obumarcia płodu wzrasta z czterech na tysiąc w wieku 20-29 lat do dziesięciu na tysiąc po czterdziestce. Młode kobiety powinny być informowane o zagrożeniach, jakie niesie ze sobą późna ciąża. Może skłoni je to do szybszego decydowania się na potomstwo. Starsze matki podkreślają jednak często, że późniejsze macierzyństwo pozwoliło im na zrealizowanie się na innych polach – miały czas na rozwój kariery zawodowej, podróże, budowanie silnej relacji z partnerem, spotkania z przyjaciółmi i wiele innych rzeczy. Są często lepiej przygotowane psychicznie do swojej nowej roli – mają większą świadomość ciała, bardziej dojrzale podchodzą do ciąży i porodu. Posiadają też większą stabilizację finansową niż młode mamy. Ciąża to czas wielkich zmian dla organizmu kobiety. Niektóre są typowe i choć uciążliwe, np. zgaga, mdłości, można sobie z nimi samemu poradzić. Są jednak i takie, których nie wolno zbagatelizować. Szybkiej konsultacji z lekarzem wymagają: plamienie lub krwawienie z dróg rodnych, upławy, bóle brzucha lub podbrzusza, uczucie twardnienia brzucha, obrzęki ciała lub nóg. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Monika Łapczyńska Położna, fizjoterapeuta, instruktorka szkoły rodzenia, masażystka I stopnia, instruktor rekreacji ruchowej, absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. W dzisiejszych czasach coraz więcej kobiet decyduje się na ciążę po czterdziestce. I chociaż wiek nie jest sprzymierzeńcem kobiet w późnym macierzyństwie, to nie jest także dla niego przeciwwskazaniem. Kobieta w dojrzałym wieku również może zajść w ciążę i urodzić zdrowe dziecko. Jak się do tego przygotować i co zrobić, by ciąża po 40. była bezpieczna? Konsultacja: prof. dr hab. n. med. Krzysztof Łukaszuk, ginekolog-położnik, specjalista w leczeniu niepłodności, szef klinik INVICTA. Z medycznego punktu widzenia najlepszym wiekiem dla kobiety na zajście w ciążę i rodzenie dzieci jest przedział między 20. a 30. rokiem życia. Jednak coraz więcej kobiet, ze względów osobistych lub zawodowych, odkłada decyzję o macierzyństwie na później, a wiek, w którym rodzą swoje pierwsze dziecko jest coraz wyższy. Z roku na rok rośnie także liczba kobiet decydujących się na dziecko po 40. roku życia. Jakie jest więc prawdopodobieństwo zajścia w ciążę po 40.? Ciąża po 40. – co na to medycyna?Ciąża po 40. – jak zajść w ciążę w późnym wieku? Jak się do niej przygotować?1. Wizyta u ginekologa2. Konsultacja u specjalisty3. Przerwanie antykoncepcji hormonalnej4. Wizyta u stomatologa już podczas planowania ciąży5. Zmiana diety i stylu życia u kobiet planujących ciążę po Próby naturalnego zajścia w ciążę po Diagnostyka i leczenie niepłodności Ciąża po 40. – co na to medycyna? Lekarze ginekolodzy są świadomi rozbieżności między tzw. wskazaniami biologicznymi a współczesnymi trendami społecznymi i przy wykorzystaniu najnowocześniejszej medycyny i diagnostyki wspierają pragnące dziecka kobiety w dojrzałym wieku w poczęciu i bezpiecznym urodzeniu zdrowego malucha. I w zdecydowanej większości przypadków to się udaje. Przyszła mama musi jednak liczyć się z tym, że z wiekiem jej szansa na naturalne zajście w ciążę maleje, zaś ryzyko wystąpienia komplikacji w jej trakcie i urodzenia chorego dziecka, rośnie. Z wiekiem zwiększa się także prawdopodobieństwo wystąpienia u niej chorób układu krążenia, nadciśnienia, otyłości i osteoporozy, co z kolei ma wpływ na prawidłowy rozwój dziecka. Ciąża po 40. może także grozić poronieniem, wadami genetycznymi lub wrodzonymi u dziecka czy przedwczesnym porodem. Wszystkie te zagrożenia budzą strach u przyszłych mam, jednak trzeba zaznaczyć, że mogą się one zdarzyć zawsze, u każdej, nawet bardzo młodej i zdrowej kobiety, z wiekiem jednak prawdopodobieństwo ich wystąpienia jest większe. Dlatego więc tak ważna jest stała, profesjonalna opieka lekarza, która powinna rozpocząć się już na etapie planowania ciąży. Weronika Marczuk o późnym macierzyństwie Ciąża po 40. – jak zajść w ciążę w późnym wieku? Jak się do niej przygotować? 1. Wizyta u ginekologa Jeśli masz powyżej 40 lat i planujesz zajście w ciążę, wybierz się na wizytę do doświadczonego w prowadzeniu późnych ciąż ginekologa i poinformuj go o swoim zamiarze. Podczas wywiadu medycznego zostaniesz zapytana między innymi o to, czy i na jakie dolegliwości i choroby przewlekłe cierpisz, czy i jakie przyjmujesz leki, czy planowana ciąża będzie pierwszą, czy też kolejną, kiedy odbyły się poprzednie porody oraz w jaki sposób nastąpiły rozwiązania – siłami natury czy przez cesarskie cięcie. Na podstawie wywiadu lekarz przepisze ci skierowania na badania, które pozwolą ocenić Twój stan zdrowia pod kątem planowanej ciąży. Jeżeli więc chorujesz na przykład na nadciśnienie, cukrzycę, choroby układu krążenia, masz nadwagę, osteoporozę, choroby nerek, problem z tarczycą, astmą, alergią lub jakąkolwiek inną przewlekłą chorobą, koniecznie poinformuj o tym lekarza. Być może w porozumieniu z twoim lekarzem prowadzącym konieczna będzie zmiana stosowanych dotychczas leków lub ich dawkowania. Jeżeli nie leczysz się na choroby przewlekłe, ale odczuwasz niezdiagnozowane dotychczas dolegliwości, także zgłoś to podczas wizyty u ginekologa. Może okazać się wskazana dodatkowa diagnostyka i leczenie w porozumieniu ze specjalistą w danej dziedzinie. Wśród standardowych badań, na które zostaniesz skierowana z pewnością znajdzie się: cytologia badanie czystości pochwy USG transwaginalne Badanie USG pozwoli ocenić budowę narządu rodnego oraz sprawdzić, czy nie ma w nim np. mięśniaków macicy lub torbieli, które mogą spowodować komplikacje podczas ciąży. Otrzymasz również skierowanie na badania krwi (sprawdź: jak przygotować się do pobrania krwi), które oprócz podstawowych wskaźników, takich jak morfologia i OB, pozwolą określić także: grupę krwi i czynnik Rh (jeśli wcześniej ich nie oznaczałaś) poziom glukozy we krwi obecność przeciwciał wobec toksoplazmozy, różyczki, ospy wietrznej i cytomegalii obecność antygenu HBs (świadczącego o nosicielstwie wirusa żółtaczki wszczepiennej WZW typu B) poziom hormonów tarczycy Szczególnie istotne dla ciebie będą badania poziomu hormonów płciowych FSH, LH, estradiolu, inhibiny B i AMH, ponieważ na ich podstawie określa się stan tzw. rezerwy jajnikowej, czyli liczbę potencjalnie gotowych do zapłodnienia komórek jajowych. Im jest ich więcej, tym większe szanse na zajście w ciążę. Jednak z wiekiem liczba komórek jajowych zdolnych do rozrodu spada, dlatego im więcej masz lat, tym trudniej o poczęcie. TSH w ciąży i u kobiet planujących ciążę – jakie są normy? 2. Konsultacja u specjalisty Jeżeli leczysz się na choroby przewlekłe i stale przyjmujesz leki, koniecznie zgłoś się do swojego lekarza prowadzącego i poinformuj go o planowanej ciąży. Jeżeli nie jesteś pod stałą opieką żadnego specjalisty, ale np. masz żylaki, nadwagę lub przeciwnie niedowagę, poważną wadę wzroku albo jakąkolwiek dolegliwość, która może nasilić się w trakcie ciąży, również udaj się wcześniej do specjalisty i skonsultuj z nim swój problem. 3. Przerwanie antykoncepcji hormonalnej Jeśli stosowałaś antykoncepcję hormonalną lekarz ginekolog zaleci ci w odpowiednim momencie jej przerwanie w celu przywrócenia hormonalnej równowagi organizmu. 4. Wizyta u stomatologa już podczas planowania ciąży O ile ciąża korzystnie wpływa na stan włosów i cery, to, niestety, nie można tego powiedzieć o zębach. Ich stan często się w tym okresie pogarsza się, przybywa ubytków, rozwijają się stany zapalne przyzębia i błon śluzowych, które mogą mieć negatywny wpływ na płód, a nawet prowadzić do przedwczesnego porodu. Dlatego też bardzo ważne jest, aby skontrolować i wyleczyć wszystkie zęby i choroby jamy ustnej zanim zajdziesz w ciążę. Stan zębów trzeba kontrolować także podczas ciąży i jeśli to konieczne należy poddać się leczeniu. Stomatolog każdorazowo oceni, który zabieg jest niezbędny, a z którym można zaczekać do rozwiązania. Generalnie niewskazane w czasie całej ciąży, a szczególnie w pierwszym trymestrze, jest prześwietlenie rentgenowskie i znieczulenie miejscowe, które często stosowane są przy leczeniu kanałowym i ekstrakcji. Jeśli zachodzi konieczność usunięcia zęba należy to zrobić, a nie czekać do rozwiązania, ponieważ rozwijający się stan zapalny może być groźny zarówno dla matki, jak i dziecka. Dentysta w ciąży – leczenie zębów w ciąży jest ważne 5. Zmiana diety i stylu życia u kobiet planujących ciążę po 40. Zanim zaczniesz starać się o zajście w ciążę po 40., zadbaj o siebie. Powinnaś być zdrowa i w dobrej kondycji, aby dziewięć miesięcy ciąży po 40. upłynęło bez problemów zdrowotnych i stresów. Szczegółowych wskazówek udzieli ci oczywiście lekarz ginekolog na podstawie zleconych wcześniej wyników badań. Jeżeli masz dużą nadwagę, może na przykład skierować cię do dietetyka. Wprawdzie na odchudzanie będzie już za późno, ale żywieniowiec przygotuje ci odpowiednio zbilansowaną, zdrową dietę. Jeśli nie masz nadwagi, staraj się nie przytyć przed ciążą, a gdy już w niej będziesz, kontroluj przybieranie na wadze, tak aby pod jej koniec ważyć maksymalnie 15 kilogramów więcej niż przed ciążą. Przywiązuj wagę do zdrowego odżywiania. Wskazane są lekkostrawne, gotowane posiłki, w tym zupy, warzywa i owoce, jednym słowem produkty bogate w składniki odżywcze, witaminy i minerały. Ograniczyć, a najlepiej zrezygnować, powinnaś natomiast z: cukru i słodyczy alkoholu (za wyjątkiem lampki czerwonego wytrawnego wina, która od czasu do czasu jest nawet wskazana) przetworzonej żywności kofeiny nikotyny (sprawdź: jak rzucić palenie) Poza tym lekarz zaleci ci zapewne przyjmowanie kwasu foliowego, wysypianie się, unikanie stresów, zwolnienie tempa życia i …wzmocnienie kondycji fizycznej. Czeka cię przecież duży wysiłek związany, najpierw w przebyciem ciąży, a następnie urodzeniem dziecka. Najlepszą formą aktywności fizycznej w tym okresie są: spacery pływanie gimnastyka i joga (w wydaniu łagodnym, wzmacniającym i relaksującym, ale nie siłowym i dynamicznym) No i najważniejsze – myśl pozytywnie! Marzysz o dziecku? Zacznij praktykować jogę 6. Próby naturalnego zajścia w ciążę po 40. W przypadku młodszych rodziców, do ok. 35 roku życia, którzy starają się o dziecko, diagnostykę w kierunku poznania przyczyny niepłodności rozpoczyna się po roku nieudanych prób zajścia w ciążę. Jeśli rodzice są w starszym wieku, w tym kobieta ma powyżej 35 lat, nie można czekać tak długo na rozpoczęcie diagnostyki. Jeżeli po sześciu cyklach starań o ciążę nie dochodzi do zapłodnienia, lekarze ginekolodzy zachęcają pary do zgłoszenia się do wyspecjalizowanego ośrodka leczenia niepłodności (sprawdź: jak często uprawiać seks, aby zajść w ciążę i kiedy najwcześniej zrobić test ciążowy), aby jak najszybciej rozpocząć diagnostykę i leczenie. 7. Diagnostyka i leczenie niepłodności Aby maksymalnie przyspieszyć diagnostykę, do kliniki leczenia niepłodności powinni zgłosić się od razu obydwoje przyszli rodzice wraz z wynikami badań, które wcześniej zostały przeprowadzone. Każdemu z nich zlecone zostaną badania, które pozwolą na ocenę stanu ich płodności, zdiagnozowanie przyczyny trudności z poczęciem dziecka oraz podjęcie indywidualnie dopasowanych metod leczenia. Przyszły ojciec w pierwszej kolejności kierowany jest zwykle na badanie nasienia (sprawdź: niepłodność u mężczyzn), natomiast diagnostyka przyszłej mamy może obejmować np. sprawdzenie rezerwy jajnikowej, owulacji, badanie drożności jajowodów, badania hormonalne i genetyczne (te ostatnie zalecane są także mężczyznom). Na ich podstawie lekarz podejmuje decyzję o dalszym postępowaniu. Czasami wystarczy zastosowanie podstawowych metod jak terapia hormonalna, jednak w wielu przypadkach z uwagi na niską rezerwę jajnikową oraz nieprawidłową jakość komórek jajowych rozważa się od razu zapłodnienie pozaustrojowe. Kobietom, chcącym zajść w ciążę po 40-tym roku życia zaleca się – w ramach procedury in vitro – przeprowadzenie dodatkowo badań genetycznych zarodków (tzw. diagnostyka preimplantacyjna). Taka analiza DNA pozwala na ograniczenie ryzyka wystąpienia u płodu wad genetycznych. W przypadku dojrzałych mam jest ono istotnie podwyższone. Zbadanie zarodków i podanie do macicy tylko tych, u których nie stwierdzono nieprawidłowości, znacznie zwiększa szansę na ciążę po 40. i urodzenie zdrowego malucha. Chociaż poczęcie dziecka w dojrzałym wieku może być trudniejsze, współczesna medycyna zna wiele rozwiązań, które mogą pomóc spełnić marzenia o macierzyństwie. Stosowane są dodatkowe procedury, a metody dopasowywane są do indywidualnych potrzeb pacjentki. Niepłodność psychiczna – czy wszystko zaczyna się w głowie? O tym jak najlepiej zadbać o siebie podczas ciąży, dowiesz się z książki Doroty Mirskiej-Królikowskiej CUDowne 9 miesięcy. 02/10/2017 | 146 | | Coraz częściej kobiety decydują się na ciążę dopiero w momencie, gdy już mają ustabilizowaną sytuację finansową, a także zrobioną karierę. Często jednak nie jest to już ten moment, w którym ciąża może być dla nich dopełnieniem całości. Być może uważają, że właśnie tak jest, lecz różnica wieku może wpłynąć na ich późniejsze relacje z dziećmi. Kiedy ciąża ze względu na wiek znajduje się pod szczególną opieką? Gdy kobieta jest już po 35. roku życia, właśnie wtedy lekarze z większą starannością dbają o kobietę i jej mające przyjść już niedługo na świat dziecko. Wtedy to właśnie ma się już obowiązek wykonania badań prenatalnych, a które otrzymuje się skierowanie od swojego lekarza. Jakie zagrożenia wiążą się z późną ciążą? Kobiety, które decydują się na ciążę w późniejszym wieku, muszą liczyć się z ewentualnymi problemami, które mogą pojawić się w trakcie. Zazwyczaj, aby zapobiec większemu ryzyku, wizyty u swojego lekarza są znacznie częstsze. Wszystko z powodu większego prawdopodobieństwa wystąpienia nadciśnienia, poronienia, czy cukrzycy ciążowej. Jeśli jakiekolwiek nieprawidłowości pojawią się w trakcie trwania ciąży, wtedy istnieje ryzyko podjęcia zdecydowanych kroków i wywołania porodu przedwczesnego. W takiej sytuacji zarówno życie matki, jak i jej dziecka może być zagrożone. Kiedy decydujemy się na ciążę po 35. roku życia, kobiece komórki jajowe są już znacznie starsze, dlatego ich jakość diametralnie z każdym rokiem spada. To może stanowić powód urodzenia dziecka, u którego pojawią się wady genetyczne, czy niepełnosprawność. Wzrasta także ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Downa. Trzeba zatem dobrze przemyśleć kwestię ciąży w późnym wieku, ponieważ może to być powodem wielu niebezpiecznych i utrudniających dziecku życie chorób. Budowanie więzi między starszą kobietą, a dzieckiem Gdy dziecko jest małe, nie ma problemu z budowaniem relacji między nim a matką. Trudności zachodzą jednak w momencie, gdy dziecko zaczyna być starsze, jego punkt widzenia jest znacznie bardziej oddalony od punktu widzenia matki, która będzie już miała np. ok 40, czy 45 lat. To spora różnica pokoleniowa, którą ciężko przeskoczyć. Porozumienie z dzieckiem, które świat postrzega już całkiem inaczej, może niektórym naprzykrzać wielu problemów przykrości i utrudnić tworzenie odpowiedniej więzi. Ponadto im kobieta później zdecyduje się na dziecko, tym trudniej będzie się jej nim zajmować. Prawem wieku jest, że wraz z kolejnymi latami nie przybywa nam siły i energii, którymi moglibyśmy się pochwalić w wieku 20 lat. Z kolei małe dziecko, bez względu na wiek jego matki, zawsze będzie wymagało tyle samo zaangażowania i uwagi. Coraz więcej kobiet decyduje się na urodzenie dziecka po 35., a nawet 40. roku życia. Czy taka późna ciąża niesie ze sobą więcej zagrożeń zarówno dla matki, jak i dziecka? O problemach późnego macierzyństwa - wywiad z prof. dr. hab. med. Romualdem Dębskim, ginekologiem-położnikiem, endokrynologiem, kierownikiem II Kliniki Położnictwa i Ginekologii CMKP w Szpitalu Bielańskim w Warszawie. Coraz więcej kobiet decyduje się na urodzenie dziecka po 35., a nawet 40. roku życia. Czy taka późna ciąża niesie ze sobą więcej zagrożeń zarówno dla matki, jak i dziecka? Mówi się, że późne owoce są najsłodsze czy taka jest również późna ciąża? A urodzenie dziecka po 40. roku życia kobiety to coraz częstsze zjawisko. Czy to odnosi się również do macierzyństwa? Statystyczna polska mama rodzi pierwsze dziecko w 27. roku życia, ale rośnie liczba kobiet, które myślą o powiększeniu rodziny dopiero po czterdziestce. Co z medycznego punktu widzenia oznacza późne macierzyństwo? ROF. ROMUALD DĘBSKI: Jeśli spojrzeć na problem przez pryzmat biologii rozrodu, trzeba powiedzieć, że optymalny czas na rodzenie dzieci to ten, kiedy kobieta ma 18-20 lat. Patrząc jednak na to zagadnienie realnie, dla wielu kobiet na ciążę jest wtedy za wcześnie. To przecież czas, gdy młode kobiety zdobywają wykształcenie, rozpoczynają pracę zawodową i wcale nie myślą o macierzyństwie. Ale w wielu regionach świata rodzenie dzieci przez kilkunastoletnie dziewczęta jest normą. U nas nie, chociażby ze względu na niesamodzielność społeczno-ekonomiczną. Dlatego szczyt zdolności rozrodczych przypada u nas na okres 20–25 lat. Nie oznacza to jednak, że urodzenie pierwszego dziecka po 25. roku życia niesie ze sobą określoną liczbę zagrożeń. Z medycznego punktu widzenia przyjmuje się, że pierwsza ciąża po 35. roku życia to ciąża późna. O prawdziwie późnym macierzyństwie mówimy, gdy kobieta decyduje się na pierwsze dziecko po 40. roku życia. Jednak trzeba pamiętać, że nie tylko ta pierwsza, ale również kolejna ciąża po czterdziestce jest obarczona znacznie większym ryzykiem powikłań niż te wcześniejsze. Jakie argumenty przemawiają za wcześniejszym rodzeniem? Jest ich wiele. Ale najprostszy: większość kobiet po 40. roku życia jest mniej wydolna fizycznie niż wtedy, gdy miały 20 lat. W związku z tym trudniej im znieść obciążenia, które niesie ze sobą ciąża. Weźmy przykład obciążenia serca. W tygodniu ciąży serce musi przepompować 2-3 litry krwi więcej, co nie pozostaje bez wpływu na kondycję całego organizmu. Często słyszę od pacjentek, że w pierwszej ciąży czuły się doskonale, a teraz, po kilku latach, ciąża je wyraźnie bardziej męczy. Kolejny problem to ten, że u kobiet po 40. roku życia często występują choroby przewlekłe, np. nadciśnienie tętnicze, cukrzyca typu 2, które wpływają na przebieg ciąży i zwiększają ryzyko powikłań. Wreszcie trzeba pamiętać i o tym, że z wiekiem rośnie częstość ciąży mnogiej. Mam pełną świadomość tego, że kobieta, która późno zdecydowała się na dziecko, będzie szczęśliwa, że będzie miała bliźnięta. Ale dla nas, lekarzy, nie ma już tak wielu powodów do radości, ponieważ taka ciąża jest obarczona kilkakrotnie większym ryzykiem powikłań zarówno dla matki, jak i dzieci. Czy rzeczywiście wiek matki decyduje o jakości ciąży? I tak, i nie. Większość ciąż po 40. roku życia kończy się szczęśliwie, ale nie zawsze. Kiedy coś pójdzie źle, nie uda się donosić dziecka, dramat kobiety może być ogromny. Chociażby z tego powodu, że na drugą szansę jest już za późno. To najbardziej dramatyczne sytuacje w położnictwie. Ale późne ciąże mają też swój szczęśliwy koniec. W ubiegłym roku cztery Polki po 50. roku życia urodziły zdrowe dzieci. Nie odmawiam kobietom prawa do rodzenia dzieci po 35. czy 40. roku życia. Ale panie te powinny wiedzieć, że nawet gdy są zupełnie zdrowe, nie cierpią na choroby przewlekłe, ciąża może być nie tylko radosnym oczekiwaniem na dziecko. Do niedawna używano nieeleganckiego określenia „stara pierworódka”, odnoszącego się do kobiet, które pierwsze dziecko rodziły po 30. roku życia. Z punktu widzenia biologii 25 lat to optymalny czas na pierwsze dziecko. Obecnie przeciętny wiek rodzenia pierwszego dziecka to 27-28 lat. Określenia „stara pierwiastka” (nie ma chyba delikatniejszego określenia) używa się w odniesieniu do pań, które pierwszy poród odbywają po 35. roku życia. O kobiecie rodzącej po 40. roku życia mówi się czasem „mama last minute”. Nie lubię tych określeń, ale one funkcjonują i warto wiedzieć, co oznaczają. A bardziej konkretnie? No dobrze. Przede wszystkim o wiele łatwiej zajść w ciążę, mając 20 lat niż wtedy, gdy ma się 40. Innym problemem może być poród. Zwykle po 35. roku życia trwa on dłużej i jest trudniejszy, bardziej obciążający dla kobiety. Jedną z przyczyn jest obniżona elastyczność tkanek, co przekłada się na trudności z rozwarciem szyjki macicy. W położnictwie mówimy wtedy o braku postępu porodu, czyli sytuacji, kiedy wiek kobiety stanowi przeszkodę w urodzeniu dziecka. Koronnym argumentem przeciwko bardzo późnemu macierzyństwu jest większe ryzyko wystąpienia wad chromosomalnych, np. zespołu Downa. Upraszczając – im starsza matka, tym większe ryzyko wystąpienia tej wady. Ok. 30. roku życia ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Downa wynosi 1:1000. Nie oznacza to jednak, że dzieci z wadami chromosomalnymi nie rodzą kobiety młode. Co dalej? Po 35. roku życia wzrasta ryzyko zatrucia ciążowego i wystąpienia cukrzycy ciężarnych. Oczywiście umiemy sobie radzić z takimi problemami, dzięki czemu ciąża i poród najczęściej kończą się szczęśliwie. Ale trzeba pamiętać, że nie zawsze możemy zapanować nad powikłaniami. Czy na przebieg ciąży ma wpływ wiek ojca? Na szczęście nie. Zwolennicy późnego macierzyństwa chętnie przytaczają wiek matki Jana Sebastiana Bacha, genialnego kompozytora, który urodził się, gdy miała ona 47 lat. Ale podobno częściej geniusz dziecka łączy się z dojrzałym wiekiem ojca, a nie matki. W organizmie zdrowego mężczyzny stale powstają nowe, pełnowartościowe plemniki, zdolne do zapłodnienia jajeczka. Plemniki tworzą się przez całe życie dorosłego mężczyzny. Plemnik dojrzewa ok. 100 dni. A więc u mężczyzny mającego 40 lat i 3 miesiące plemnik, który może brać udział w zapłodnieniu, powstał, gdy miał on 40 lat. Kobieta rodzi się z określoną liczbą jajeczek i nie ma sposobu, aby zwiększyć ich liczbę. Komórki jajowe powstają w okresie życia wewnątrzmacicznego, więc są starsze niż same kobiety, których wiek liczy się od chwili narodzin. Z wiekiem podlegają one selekcji, dojrzewają i albo powstaje z nich nowe życie, albo giną. Z czasem też komórki jajowe wymagają znacznie większej stymulacji hormonalnej, aby mogły się w pełni rozwinąć. Komórki jajowe, które dojrzewają i owulują u kobiety w wieku 40-45 lat, częściej niż u młodych kobiet mają nieprawidłowości genetyczne. A ryzyko poronień także wzrasta z wiekiem? Tak, i to bardzo wyraźnie. Im większe ryzyko wad chromosomalnych, tym większe ryzyko poronień. Po 40. roku życia kobiety ronią ponad 40 proc. ciąż, po 45. – połowę. Czy dzieci urodzone przez dojrzałe mamy są słabsze, mają niższą wagę urodzeniową? Jeśli w ciąży nie rozwinęła się żadna patologia, dzieci rodzą się zdrowe. Powiem więcej. Dzieci urodzone przez dojrzałe kobiety są zazwyczaj staranniej pielęgnowane, mają stwarzane często lepsze warunki do rozwoju, podobno rzadziej chorują. Wróćmy jeszcze do samego porodu. Powiedział Pan, że u dojrzałej kobiety jest on trudniejszy. Czy panie te rodzą siłami natury, czy też decydują się na cesarskie cięcie? To sprawa indywidualna. Ale statystyki potwierdzają, że u większości takich mam ciążę rozwiązuje się poprzez cesarskie cięcie i ma to swoje uzasadnienie medyczne. Często mamy do czynienia z nieprzygotowaną do porodu szyjką macicy, jej ograniczonymi możliwościami do rozwierania się. Ale trzeba spojrzeć na to jeszcze inaczej. Poród przez cesarskie cięcie jest łatwiejszy do kontrolowania, monitorowania jego przebiegu niż ten odbywający się siłami natury. Poza tym powszechnie uważa się, choć nie jest to do końca prawda, że dzieci, które przyszły na świat poprzez cesarskie cięcie, mają mniej problemów zdrowotnych. Więc panie, które najprawdopodobniej będą rodziły tylko jeden raz po czterdziestce, często naciskają na zakończenie ciąży cięciem cesarskim. Często słyszy się, że późna ciąża odmładza kobietę, odsuwa procesy starzenia się. Czy to prawda? Ciąża nie odmładza biologicznie kobiety. Każda, niezależnie od wieku kobiety, jest dużym obciążeniem, potężnym wysiłkiem dla jej organizmu. Nie chciałbym, aby odczytano to, że jestem przeciwnikiem rodzenia dzieci. Ale nie oszukujmy się, kobieta, która urodzi kilkoro dzieci, ma bardziej wyeksploatowany organizm niż ta, która w ogóle nie rodziła. Jednak to wcale nie znaczy, że jest zdrowsza. Inną sprawą jest psychologiczny aspekt późnego rodzicielstwa. Sam mam 4-letniego syna i kiedy jestem w przedszkolu, wśród młodszych niż ja rodziców, czuję się o wiele młodziej. Nabieram energii, muszę dbać o swoją kondycję, być na bieżąco z nowinkami zabawkarskimi itd. Sądzę, że podobnie odczuwają to kobiety. Często słyszę od swoich pacjentek, że po urodzeniu dziecka czują się spełnione, w pełni kobiece. Rozumiem to i cieszę się razem z nimi. Jednak moje już wieloletnie doświadczenie zawodowe podpowiada, aby namawiać panie do wcześniejszego macierzyństwa, kiedy ciąża nie niesie ze sobą tylu zagrożeń zarówno dla kobiety, jak i dla dziecka. Mieszkanie, kariera zawodowa – to są ważne argumenty, aby nie rodzić dzieci zaraz po skończeniu studiów. Ale lepiej nie odkładać tego w nieskończoność. W biologii, także tej, która nas dotyczy, wszystko ma swój czas i warto z niego korzystać. Badania prenatalne Obecnie w każdej ciąży, niezależnie od wieku, na podstawie badania ultrasonograficznego i czasami oznaczeń biochemicznych powinno się ocenić indywidualne ryzyko wystąpienia wad chromosomalnych. Jeżeli badania te wskazują na wysokie ryzyko, sugeruje się celowość wykonania badania inwazyjnego – amniopunkcji, biopsji kosmówki, w wybranych sytuacjach pobrania próbki krwi dziecka. Ale z drugiej strony prowadziłem wiele ciąż kobiet po 40. roku życia, u których nie było uzasadnienia do wykonywania takich badań. miesięcznik "Zdrowie" Artykuły Niektóre kobiety latami starają się o dziecko, inne zaś odkładają decyzję o macierzyństwie na później. Dlatego też widok ciężarnej 40-latki już nikogo nie dziwi. Jednak w przypadku tych kobiet, ciąża była ekstremalnie późna. Rekordzistka urodziła... W jakim wieku najlepiej zostać mamą? To pytanie zadaje sobie wiele kobiet. Naukowcy z Uniwersytetu w Seulu twierdzą, że odkryli, jaki jest idealny wiek na zajście w ciążę. To najlepszy wiek, by zostać matką Naukowcy z Korei Południowej w najnowszym... Starania o dziecko często mogą trwać latami. Problemy z zajściem w ciążę, poronienia i kolejne zabiegi in vitro to niekończąca się walka o bycie mamą. Przekonała się o tym Manda, która 11 lat starała się o dziecko. Kiedy w końcu się udało, urodziła w... Kobiety coraz później decydują się na potomstwo. Aż 20 proc. rodzi pierwsze dziecko po 40. roku życia. Głównym powodem są zmiany społeczno-kulturowe i uwarunkowania finansowe. Potencjalne matki chcą najpierw zdobyć wykształcenie, pracę i... Wielu mężczyzn, którzy nie planują już dzieci, decyduje się na wazektomię. Kiedy ich partnerki przechodzą menopauzę, ryzyko ciąży spada niemalże do zera. Jednak ta para przekonała się, że nawet w takich okolicznościach, może dojść do zapłodnienia.... Pomimo tego, że mężczyźni nie przechodzą menopauzy, to ich zegar biologiczny nie stoi w miejscu. Z najnowszych badań wynika, że w pewnym wieku szansa, by zostać ojcem, jest trzykrotnie mniejsza. Dowiedz się dlaczego. W tym wieku szanse są... Józef Wojciechowski jeden z najbogatszych Polaków w wieku 74 lat został ojcem. Jego partnerka 26-letnia Patrycja Tuchlińska urodziła chłopca i udostępniła swoje zdjęcie wraz z synkiem w mediach społecznościowych. Jeden z najbogatszych Polaków został... Mimo że lekarze dawali jej tylko 5 proc. szans powodzenia, Jake Leiske Willis urodziła swoje pierwsze dziecko w wieku 51 lat. Jednak mimo wieku, Amerykanka planuje kolejną ciążę. Starania o dziecko Jake Leiske Willis i jej mąż Chris z Atlanty bardzo... Chcesz mieć inteligentne dziecko? Okazuje się, że kluczowy jest wiek matki. Brytyjscy naukowcy doszli do zaskakujących wniosków. Badania dzieci Badanie objęło 18 tysięcy dzieci. Naukowcy z London School of Economics szczegółowo przeanalizowali ich... Małżeństwo Erramettich przez dziesięciolecia starało się o dziecko. Kiedy Mangayamma przeszła przedwczesną menopauzę, uznali, że już nigdy nie będą mieli na nie szansy. Jednak wszystko się zmieniło i kobieta zaszła w ciążę, mając 73 lata. W ten... Australijscy naukowcy odkryli istnienie związku między późnym macierzyństwem a ryzykiem depresji u potomków płci żeńskiej. Podatność na problemy psychiczne rośnie proporcjonalnie do wieku matki. Poziom stresu u młodych kobiet Wyniki badania... Alexandra Hildebrandt jest dyrektorką Muzeum Muru Berlińskiego i ma 7 dzieci. Informacja o jej kolejnej ciąży wzbudziła dużą sensację, piszą o niej media na całym świecie. Dlaczego? Kobieta jest już babcią i ma 61 lat. 61-letnia Niemka jest w ciąży... Są zbyt zajęte karierą, by myśleć o dziecku. Gwiazdy show biznesu często decydują się na późne macierzyństwo wierząc, że uda im się zajść w ciążę. Oto celebrytki, które urodziły dziecko po ukończeniu 45. roku życia. Monica Bellucci Włoszka jest mamą... Sąd Apelacyjny w Londynie zezwolił 60-letniej Brytyjce na wykorzystanie komórek jajowych jej zmarłej córki. To nie tylko trudna, ale i dość bezprecedensowa sprawa. Rozprawa odbyła się w czwartek, 30. czerwca br. Wcześniej niekorzystny dla kobiety... Od dawna wiadomo, że przekroczenie pewnego wieku matki wiąże się z większym ryzykiem wystąpienia chorób genetycznych u płodu. Również, starszy wiek matki wiąże się z ciążą wyższego ryzyka i pewnych sytuacjach może okazać się konieczne wykonanie... Wyniki najnowszych badań, przeprowadzonych przez naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego, wykazują, że kobiety, które urodziły naturalnie w późniejszym wieku, żyją dłużej. Zdaniem badaczy, matki, które wydały na świat dzieci po 25. roku życia,... Badania wykazały, że dzieci mężczyzn, którzy później zakładają rodzinę, są bardziej inteligentne. W najnowszym badaniu wykazano, że dzieci starszych ojców są bardziej bystre i skupione. Co ciekawe, dotyczy to tylko synów. Okazało się również, że wiek... Myślisz, że 40. urodziny to ostatni moment na decyzję o dziecku? Uważasz, że między rodzicem a dzieckiem nie powinno być tak dużej różnicy wieku? Nie słyszałeś więc o najstarszym ojcu w Polsce! Całkiem nieźle pamięta jeszcze czasy II wojny... Coraz więcej gwiazd lansuje modę na późne macierzyństwo, dumnie prezentując powiększające się brzuszki pod seksownymi kreacjami i przekonując, że odmienny stan to najlepszy środek odmładzający. Czy to trend godny naśladowania, czy igranie ze zdrowiem... Opieka w czasie ciąży. Ciąża po 35. urodzinach może być udana. Ale wymaga szczególnej opieki prenatalnej.

ciąża w późnym wieku forum